ADNAN DURMAZ: Zamanın Son Ateşbazı

ZAMANIN SON ATEŞBAZI 

                                       DESEN: ADNAN DURMAZ

-1-

O yorgun üveyiktir sesim uzak çalılıklarda

Vahşi bir yalnızlıkta ilkel bir suskunlukta

Akşamları kekreleşmiş buruk esrime

Bir bozlağın yamacında büyüyen kekiktir sesim

Bütün ağlamaların en gül yeridir

Nasıl olsa duyamazsın  

Devasa bir ıssızdır ömür

Kerpiç yalnızlıklarda atım tökezir

Bir yıldız ürpertisidir hüznüm

Bulut kamaşmasıdır

Her adımda yalnızlığın toz burgaçları

Bakışımda kan dökülmüş şafaklar

Uzaklığım sabırlardan dağ olmuş da dağlanmış

Yaralıyım ben ey

Nasıl olsa saramazsın  

Kaç ömür seni bekledim sabrın yamaçlarında

İşledim ne günah varsa

İçimde taşıdım cellatlarımı

Her günü çarmıhta ömrüm

Ben seni binyıllardır bekledim

Bütün ıssızları vatan kılarak hüzne

Sana dizeler yolladım kalbimin varaklarında

Zamanlar ötesinden

bilemezsin  

Beni sende terk etmişsin

Sonu gelmez gökyüzünde yurtsuz bir turna gibi

Acıdır kanırtır aşkı

Aşk ki

Ankalar ateşidir parmaklarımda

Ben ki zamanın son ateşbazı

Yollarında yol yitirdim ey sevda

Sen ömür ömür uzak

Varsın bütün yağmurlar dövsün yamaçlarımı

varsın darmadağın olsun dardağan bahçeleri

Nasıl olsa gelemezsin  

-2-

Taştan ne öğrendimse onu söyledim

Ağaçtan ne duydumsa onu

Hışır hışır bir ay geçti yaprakların arasından

Kalbime inen sağanakların dilinden söyledim  

Taş taşa dulda olur zemheri çıktığında

Mayısta kuş kuşun yüzüne öter

Yaşamak bir derin sevdanın çölleriydi ey yar ey

Sonu gelmez yolların dilinden söyledim

Bülbül dikene ne söylerse onu

Bir turna katarı düşüm

Tipilerde yol yitirip ölen var ya

Bu dünya zindanında ömür çürüten

Demir çürüten

Ölürken ağlayanın gözyaşıyla söyledim

Üç turna kalktı tam da oradan

Üç ateş damlası uçmakta hala

Benim dilim bu ey yar ey yar

Ben aşkı paramparça yüreğimle söyledim  

Kuş kadar masum

Kuzu kadar günahsız

Öyle üryan düştük ay yar ay

Lakin puşt bir zulüm iklimi devran

Kırıla kırıla öğrendim

Ateşten sözlerle söylemeyi ahımı  

Aşkım bir isyan patlamasıdır gayri

Yüreğim

Dünyayı yıkmak üzredir

Demiri kıran öfkeler umanıyım

Karınca ne öğretmişse oydu türküm oysa

Kuşun sevinciydi

Ananın ninnisiydi

Kan içinde koydular  

Üç turna kalkar ölüsü ağlayan ülkenin gözlerinden

Gayri ateşler ilmini bildim

Bin öldüm

Geri geldim

Ateş suretindeyim 

Gayri aşkı yana yana

Yaka yaka söylerim

Başka dilim yok benim 

ADNAN DURMAZ