RALPH RASKE: Şair de Bir İnsandır Sadece

ŞAİR DE BİR İNSANDIR SADECE 

  

Brunhilde servis yapıyor yemekli vagonda

ve başı neredeyse dayanıyor tavana

dağlar ak yazma taşıyor başlarında

şair de bir insandır sadece

içiyorum açık renkli arpa mayalı biramı

Freiburg’dan önce

yarıyarıya korkak

kıtık doldurulmuş baş yaslamalı

koltuğumda

acemice ayrılmalarda

bakıyorum Brunhilde’ye yukarı

“ama menuniyetle” diyor

kahverengi tarlalar

ruhum gibi kahve rengi

şairler de eksik

bütün diğer insanlardan

kara mürekkebe batırılmış hayatları

dünyadan sayılmamışlar

ben acizce içiyorum biramı

adı umut zamansız kuş kanatları ruhunun

duruyor tren

Freiburg’dayım ben

geçiyorum sadece

hiç burada olmadım oysa

hiç orada olmadım

raylarda mevcut özgürlük

yolculuklarım orta derece

sezgiler açık mavi

yıldızlardan

dostlarımdan

topraktan

benden

şair de bir insandır sadece

çatal bıçak kullanır o da yemekte

kelimeler tükürür

bağışla sevgilim

öpüşlerim ihanetti

haraket ediyor tren

bizimle ve bizsiz

geçiyor önünden çirkin güzel kırışık yüzlerin

geçiyor önünden

kara mürekkepten daha çok şey söyleyen renklerin

çatılar, çatılar

sevmiştim seni de

şair de bir insandır sadece

Tanrı, yardımcım ol  

RALPH RASKE

ÇEVİREN: MERAL VURGUN