15 Şubat 2007 Perşembe

MUSTAFA KARADEMİR: Çirkin Elmanın Şiiri





ÇİRKİN ELMANIN ŞİİRİ 





I.BÖLÜM

Kıt Kanaat Yaşamak  

“Güzel şiir kusurdan çıkar”(1) kıt kanaat yaşamaktan
Sevda denilen şey azı paylaşmaktır bir bakıma
Tıpkı sonbaharı tıpkı yoksulluğu ve geceleri paylaşmak
Meyveye tat veren suyu ısıtan tohumu çağıran güneş gibi
Hoyrat söylenir toprak damların diplerine çöküp
Ve kadın düşlenir /dalında utanır elma, nar çoğalır
Çirkin elmanın şiirini yazmaya durmuş dişi bir şair
Yalnızlığını alıp gel sevdiğim /türkülerini gecelerini
Aramıza katılsın en olmadık haliyle bütün şiirler
Bir kusur bulunsun sözünde bir çiçek takılsın yakana
Hiç bilmediğimiz çiçekleri büyütmeli/dağlara verip yüzünü
Deniz ile kayığın sevdalarını örnek almalıyız belki de
Bilmiyorum? Ne yapar ne ederim yalnızlığın olmasa
Saçlarını vermeliyiz rüzgâra türkülere dillerini ve gülüşünü  


II. BÖLÜM

Kırmızının Aşk Mektubu  

Ve halada bilmiyorum ne yaparım senin yalnızlığın olmasa
Şairlik ederim belki/belki de çanak çömlek işine girerim
El işi ağaç bebekler yaparım kimsesiz kız çocuklarına
Yağmurlu bir günde elim sende oynarız... Isınır/sızılarımız
Kırmızının aşk mektubunu taşırız/güpegündüz
Bir çiçeğin yüzündeki ıslaklığa yorarız en ince duygularımızı
Yangın yerinden dönen karanfillerin yüzlerinde yaşanır yaşam
Daralır da yüreğiniz elinizden bir şeyler gelmez…
Sokaklar susmuş evlerin renkleri solmuş akşam yalnız
Ve hala bilmiyorum ne yaparım senin yalnızlığın olmasa
Ozanların yolunu bekliyor türküler
Ellerimiz(2) kırmızı, ellerimiz gökyüzü ve bulutlar arasında
Böğürtlen lekesi ellerimiz diken yarası 



MUSTAFA KARADEMİR


__________________________
(1) :Tuğrul Tanyol’a ait bir söz.
(2) :Şiirde; yad eller,gurbet eller anlamında kullanılmıştır. 




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder