HARAMİLER ÇAĞINDA
sararır akarsın gecenin içinde
var oğlu varsındır
hüznün tuzuna sevinç banarsın
kayar bir yılan bir ağaçtan usulca
derin kayganlaşır dil çatallaşır
sokarsın kendi yüreğinle yüreğini
yeni çağda hayat
işte böyle bir şeydir
karıştırırken çöp tenekelerini
sarılmış jelatinler içinde
bizi de bulursa çocuklar
ellerinin naylon olduğuna mı inanırsın
ellerindeki naylonlara mı yanarsın
köküne beton dökülen ağaç
rüzgara salar çiçeklerini
masallar yazar duvarlara gece yarısı
hele kadıköy'de bir çiçek ezmeye görsün
işkenceciler vardiya değiştirir
ve çoktan çalmıştır borazanını
yeni çağın borazancısı
bir yürek daha başlar yüreğinin içinde
hangisi senin şaşırırsın
ve çiçeklerini de dağıtınca elektrik
bir karşılığın oluverir
umudu toprak edinir
betonu parçalarsın
UYSAL HİMMET ASLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder